Włoski czas Presente indicativo jest bardzo podobny do polskiego czasu teraźniejszego. Zazwyczaj wyraża sytuacje mające miejsce w teraźniejszości.
Konstrukcja zdania
PODMIOT + ORZECZENIE + DOPEŁNIENIE
Orzeczenie
Formy czasowników, które stosowane są w Presente indicativo:
W języku włoskim czasownik podlega koniugacji. Koniugacja to odmiana bezokolicznika przez osoby, liczby, itp. W przypadku czasowników regularnych wystarczy poznać zasady odmiany trzech typów koniugacji. Czasowniki nieregularne posiadają różne, niepowtarzalne formy, zatem wymagają ich zapamiętania.
Zastosowanie
Czasu Presente indicativo używamy, gdy chcemy wyrazić:
- czynności i zdarzenia, które mają miejsce w teraźniejszości (w chwili wypowiadania zdania),
- czynności, które mają charakter regularny, zwyczajowy, codzienny,
- prawdy oczywiste, które są niepodważalne (bardzo często stosowany w sentencjach i przysłowiach),
- czynności i zdarzenia, które będą miały miejsce w bliskiej przyszłości i są one pewne.
Przykłady zdań w czasie Presente indicativo
Io bevo un caffé.
Piję kawę.
Abito a Milano da due mesi.
Mieszkam w Mediolanie od dwóch miesięcy.
Cerco il fidanzato non fumatore.
Szukam chłopaka, który nie pali.
In Italia i negozi sono chiusi domenica.
We Włoszech sklepy są zamknięte w niedziele.
L'acqua cheta rovina i ponti.
Cicha woda brzegi rwie.
Chi di spada ferisce, di spada perisce.
Kto mieczem wojuje od miecza ginie.
Amor nuovo va e viene, amor vecchio si mantiene.
Stara miłość nie rdzewieje.