Język włoski bez granic

Wymowa języka włoskiego nie sprawia nam, Polakom, większych trudności. Akcent w języku włoskim w większości wyrazów pada na przedostatnią sylabę. Istnieje także ścisły związek pomiędzy zapisem i brzmieniem poszczególnych wyrazów. Przyswajając kilka podstawowych zasad będziemy w stanie przeczytać każdy włoski wyraz.


W zdecydowanej większości przypadków stosujemy poniższe zasady:

• spółgłoskę c, po której następuje samogłoska i (ci) czytamy jako czi,
  
  cinema [czinema] - kino
  
  
• spółgłoskę c, po której następuje samogłoska e (ce) czytamy jako cze,
  
  cena [czena] - kolacja
  
  
• spółgłoskę c przed każdą inną literą czytamy jako k,
  
  cane [kane] - pies
  
  
• połączenie liter chi czytamy jako ki,
  
  chiave [kiave] - klucz
  
  
• połączenie liter che czytamy jako ke,
  
  scherzo [skerco] - żart
  
  
• spółgłoskę g przed samogłoską e (ge) czytamy jako dże,
  
  gelato [dżelato] - lód
  
  
• spółgłoskę g przed samogłoską i (gi) czytamy jako dżi,
  
  ginocchio [dżinokkio] - kolano
  
  
• połączenie liter ghi czytamy jako gi,
  
  ghiaccio [giaczczio] - lód
  
  
• połączenie liter ghe czytamy jako ge,
  
  ghetto [getto] - getto
  
  
• spółgłoskę g przed każdą inną literą czytamy jako g,
  
  gas [gas] - gaz
  
  
• spółgłoska h jest zawsze niema,
  
  homo sapiens [omo sapiens] - homo sapiens
  
  
• spółgłoskę s pomiędzy dwoma samogłoskami czytamy jako z,
  
  casa [kaza] - dom
  
  
• spółgłoskę s nie znajdującą się pomiędzy dwoma samogłoskami czytamy jako s,
  
  sole [sole] - słońce
  
  
• połączenie liter sci czytamy jako szi,
  
  scivolare [szivolare] - poślizgnąć się
  
  
• połączenie liter sce czytamy jako sze,
  
  scendere [szendere] - schodzić
  
  
• połączenie liter sc wraz z inną literą niż e lub i czytamy jako sk,
  
  scuola [skuola] - szkoła
  
  
• połączenie liter gn czytamy jako ń,
  
  legno [leńo] - drewno
  
  
• połączenie liter gli czytamy jako miękkie l,
  
  migliorare [miljorare] - polepszać
  
  Tzw. miękkie l nie występuje w języku polskim, ale jego brzmienie przypomina l w naszym polskim wyrazie liana.
  
  
• spółgłoskę z na początku wyrazu czytamy jako dz,
  
  zero [dzero] - zero

Uwaga!!!

Spółgłoska h w języku włoskim jest niema. Można powiedzieć, że Włosi nie znają jej zapisu fonetycznego. Wyjątkiem jest region Toskanii ze stolicą we Florencji. Toskania jest jedynym regionem, w którym często można usłyszeć h. Toskańczycy wypowiadają h w tych przypadkach, gdzie inny mieszkaniec Półwyspu Apenińskiego powiedziałby k.

Na przykład:

Coca Cola con la canuccia. - Coca Cola ze słomką.

W języku włoskim przeczytamy następująco:
[koka kola kon la kanuczczia]

Mieszkaniec Toskanii przeczyta następująco:
[hoha hola hon la hanuczczia]